بامداد روز پنج شنبه سیزدهم ربیع الاول ــ یا ماه صفر ــ سال 38 هجری، سپاه امام علی علیه السلام با نیرنگ بی‌سابقه‌ای رو به رو شد.
سپاه شام طبق دستور عمرو عاص قرآن‌ها را بر نوک نیزه‌ها بستند و قرآن بزرگ
دمشق را نیز به کمک ده نفر به هوا بردند.آن‌گاه همگی یکصدا شعار سر دادند
که:« حکم میان ما و شما کتاب خداست.»
گوشهای سپاه عراق (سپاه امام علی علیه السلام) متوجه فریادها شد و
چشم‌هایشان به نوک نیزه‌ها افتاد. از سپاه شام، جز شعارها و فریادهای ترحم
انگیز چیزی شنیده نمی‌شد. همگی میگفتند:« ای مردم، به خاطر خدا، مراعات
زنان و دخترانتان را بکنید. غیر از شامیان چه کسی از مرزهای شام پاسداری
خواهد کرد و غیر از عراقیان چه کسی از مرزهای عراق حفاظت خواهد نمود؟»
منظره غم‌انگیز قرآن‌ها و ناله‌های جانسوز، عقل و هوش را از سر بسیاری از
سربازان امام علیه السلام ربود. آنها که تا ساعاتی پیش در یک قدمی پیروزی
کامل قرار داشتند، همچون افسون شدگان بر جای خود میخکوب شدند؛ آنقدر که
حتی روشنگری شیرمردانی چون عدی بن حاتم و مالک اشتر و عمرو بن حمق و از همه
مهم‌تر ارشادات خود امام علی علیه السلام نیز در آنها تأثیری نداشت.
جمعیت 20 هزار نفری سپاه عراق در حالی که در پوششی از زره‌های آهنی فرو
رفته بودند، شمشیر در دست داشتند و پیشانی‌هاشان از شدت سجده پینه بسته
بود، رودرروی امام علی قرار گرفتند و وی را به جای «یا امیرالمؤمنین» به
«یا علی» خطاب کردند:« یا علی! دعوت آنها را بپذیر و گرنه تو را می‌کشیم،
همچنان که عثمان را کشتیم. به خدا سوگند اگر دعوت آنان را اجابت نکنی تو را
می‌کشیم.»
فرمانده‌ای که تا دیروز، همه گوش به فرمانش بودند، اکنون کارش به جایی
رسیده بود که به او دستور تسلیم و پذیرش صلح تحمیلی می‌‌دادند.
منابع:
فروغ ولایت، ص 641 - 644
وقعه صفین، ص 489 - 490
یادآوری:
إِذا رَأَیتَ مِن أَخیکَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَیاءُ وَ الامانَةُ و َالصِّدقُ؛
هر گاه در برادر (دینى) خود سه صفت دیدى به او امیدوار باش: حیا، امانتدارى و راستگویى.
نهج الفصاحه، ح205
خَیرُ اِخوانِکَ مَن دَعاکَ اِلى صِدقِ المَقالِ بِصِدقِ مَقالِهِ وَ نَدَبَکَ اِلى اَفضَلِ العمالِ بِحُسنِ اَعمالِهِ؛
بهترین برادرانت (دوستانت)، کسى است که با راستگویى اش تو را به راستگویى دعوت کند و با اعمال نیک خود، تو را به بهترین اعمال برانگیزد.
غررالحکم، ح
إِذا أَرادَ اللّه بِعَبدٍ خِزیا أَجرى فَضیحَتَهُ عَلى لِسانِهِ؛
هرگاه خداوند بخواهد بنده اى را رسوا کند، از طریق زبانش او را رسوا مى کند.
بحارالأنوار، ج78، ص 228، ح101
راه بندگی و رسیدن به کمال را باید با اراده و هوشیاری پیمود، تا رهزنی چون شیطان ما را به بیراهه نکشاند.
راه باید افتاد
گرچه ره تاریک است
و پر از وسوسه شیطانی است
لیک خورشید هدایت با توست
گام اخلاص تو را می باید
تا به منزل برسی
پس:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾ مَلِکِ النَّاس ِ﴿٢﴾
إلَهِ النَّاسِ ﴿3﴾ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿4﴾
الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ ﴿5﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿6﴾
بر اساس روایات، شیطان موجود خاصی است که به شکل های مختلف در می آید و هر کس را به نوعی وسوسه می کند و فریب می دهد، داستان های زیادی در منابع روایی و تاریخی ذکر شده که شیطان حتی برای پیامبران و انسانهای صالح هم به صورت یک انسان ظاهر می شد تا آن ها را بفریبد. از اینجاست که توصیه شده، همیشه نام خدا را بر زبان داشته باشید و از شیطان به خدا پناه ببرید تا در دام او نیفتید.
حضرت رضا «علیه- السلام» در ضمن گفتاری فرمود:
الامام امین الله فی خلقه و حجته علی عباده،و خلیفه فی بلاده، نظام الدین، و عز المسلمین و غیض المنافقین و بوارالکافرین. " 1 "
ترجمه: امام،
امین خدا در میان خلق، حجت او بر بندگان و جانشین او در سرزمین های الهی است؛ مایه ی نظام دین عزت مسلمین و خشم منافقین و هلاک کافران است.
______________________________
هفت ویژگی برای رهبر مسلمین:
-----------------------------------------
1. امین الله. . . . . . . . . . . . ـــ امین خدا در میان مردم
2. حجت الله. . . . . . . . . . . ـــ حجت خدا بر بندگانش
3. خلیفه الله. . . . . . . . . . . ـــ جانشین و نماینده خدا در روی زمین
4. نظام الدین. . . . . . . . . . ـــ انسجام دهنده دین
5. عزالمسلمین. . . . . . . . . ـــ مایه عزت مسلمین در تمام صحنه ها
6. غیض المنافقین. . . . . . . ـــ عامل عصبانیت منافقین
7. بوارالکافرین. . . . . . . . ـــ مایه هلاک کافران
منبع : پایگاه خبــری و تحلیلی جـــاجــرم
