سیاست های ایالات متحده در جنگ نرم علیه ایران اسلامی به صورت اتاق های فکر و بنیاد های مطالعاتی می باشد که ما در این پست دررابطه با اتاق های فکر می پردازیم که انشاالله در آینده در رابطه با بنیادهای مطالعاتی همچون ۱- بنیاد اعانه ی ملی برای دموکراسی ۲- مرکز بین المللی محققان ویلسون ۳- بنیاد سوروس (ناگفته نماند خاتمی فتنه گر ۲بار بااین بنیاد ارتباط داشته به گفته ی جرج سوروس صهیونیستی بنیانگذار این بنیاد..) ۴- موسسه آلبرت انیشتین می پردازیم .....
اتاق های فکر و تدوین سیاست های جنگ نرم آمریکا علیه ایران اسلامی :
درکشور آمریکا متجاوز از۲۷۰۰ اتاق فکر وجود دارد. نقش این اتاق های فکر این است که مسائل مهم مرتبط با سیاست های داخلی و خارجی رامورد مطالعه و بررسی قرار داده و ضمن ارائه جمع بندی در مورد موضوعی خاص ، به ارائه راهکار ها و راهنمایی های عملیاتی می پردازد.
این نهادها عموما به مدیران اجرایی و دستگاه های تصمیم گیری متصل هستند و بعضا هم افرادی که عضو یک اتاق فکر هستند، درهیئت حاکمه نیز حضور داشته وعنصر تاثیر گذاری در ساختارتصمیم گیری نظام آمریکا میباشد.
آمریکا نه تنها برنامه ریزی درحوزه ی نظریه پردازی و نبرد فکری و طراحی جنگ نرم از طریق اتاق های فکر اقدام می کند ، بلکه برای پیاده کردن و عملیاتی کردن آن ، وارد عمل شده و موسسات مطالعاتی وابسته به خود را مامورتهیه و تنظیم راهبردهای لازم و پیاده کردن آن راهبرد می کند.
در سطوح سیاست گذاری می توان از شورای روابط خارجی آمریکا، نهاد های تحقیقاتی وابسته به پنتاگون ووزارت خارجه و سازمان سیا نام برد.
این نهاد ها و موسسات ، نقش مستقیمی در سیاست گذاری و برنامه ریزی کلان دارند.مروری بر گزارشات این موسسات و نهادها نشان می دهد که چگونه برای تحقق جنگ نرم در ایران فعال بوده و نه تنها تصمیم های لازم را اتخاذ کرده اند، بلکه به صورتی متمرکز ،مدیریت و فرماندهی سطوح عالی رابر عهده داشته و هزینه های لازم را برای عملیاتی کردن آن پرداخت می کردند. درعین حال در سطوح راهبردی ، این موسسات و نهاد های مطالعاتی به ظاهر مستقل و غیردولتی هستند که تحت یک فرماندهی ، وظایف خود را انجام می دادند . مادراین بخش به عملکرد هردو گروه از نهاد های فعال که در راه اندازی جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی نقش داشته اند می پردازیم :
شیوه عملی اتاق های فکر به روال معمول بدین صورت است که با انجام پژوهش ها و ارائه پیشنهاداتی در خصوص مسائل مهم ، به انتشار آنها از طریق کتاب یا مقاله و رسانه های مجازی اقدام کرده و آنگاه به دولت کمک می کنند تا نسبت به جلب نظر نهاد های تصمیم گیر به ویژه کنگره اقدام کنند. دراین حال اعضای اتاق های فکر به عنوان کارشناس حوزه های گوناگون وارد شده و مطالب مورد نظر خود ویا دولت حاکم رادر کنگره جا می اندازد .
نفوذ لابی صهیونیستی ایپک در عموم این اتاق های فکرکاملا هویدا و علنی می باشد. آنها سعی می کنند که درتدوین و ارائه هر راهبرد و سیاستی، منافع رژیم صهیونیستی را مد نظر داشته و حتی بر منافع ملی آمریکا مقدم دارند و به ویژه درمورد ارائه و تداوم کمک های مالی و تسلیحاتی به این رژیم ، منافع آن را محفوظ بدارند.
اعضای این اتاق های فکری در کنگره حضوری فعال پیدا می کنند. حضور آنها در جلسات استماع کنگره درباره موضوعی خاص مانند ایران که ماهانه یا دو ماه یکبار برگزار می شود، امری عادی است و یقینا نظرات و راهنمایی های اعضای برجسته ی این اتاق های فکر در تصمیم گیری اعضای کنگره نقش عمده ای دارد. در طول سی سال گذشته ، حتی یک مورد اشتباه نشده است که جلسات استماع کنگره درباره ایران بدون حضور این افراد برگزار شده باشد.
بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران ساختار تصمیم گیری در آمریکا بر این عقیده می باشند که سیستم تصمیم گیری و قدرت در آمریکا بر پایه سه ضلع قرار دارند که عبارتند از :
۱- سرمایه داران بزرگ و لابی های قدرتمند.
۲- اتاق های فکر.
۳- نهاد های رسمی تصمیم گیر همچون دولت و کنگره.
اتاق های فکری که درباره ی ایران کار میکنند عبارتند از :
۱- شورای روابط خارجی :
این نهاد از مهم ترین اتاق های فکر در آمریکا می باشد که در سال ۱۹۲۱پایگذاری شد و عموما چهره های معروف و مشهور آمریکایی در حوزه روابط خارجی در آن عضویت دارند و ظاهرا مستقل از هریک از نهاد های تاثیر گذار و خارجی در آن عضویت دارند و ظاهرا مستقل از هریک از نهاد های تاثیر گذار و لابی ها میباشد ؛ در عین حال نهادی است که هم مقام های دولتی و هم مدیران تجاری و اندیشمندان دانشگاهی و نخبگان و روزنامه نگاران ، در آن حضور داشته و هدف خود رابراین قرار داده اند که به تصمیم گیرندگان و سیاست گذاران دولتی کمک کنند تا درک بهتری از جهان خارج پیدا کنند تادرانتخاب های خود در سیاست خارجی ایالات متحده نظرات آنها رامورد استفاده قرار دهند. شخصیت های معروفی همچون : کیسینجر، برژینسکی،هانتینگتون، فوکویاما... دراین اتاق فکر عضویت داشته و دارند و ریاست فعلی آن برعهده ریچارد هاس می باشد.
در دسپتامبر ۲۰۰۶ (شهریور۱۳۸۵) ، این شورا میزبان دکتر احمدی نژاد بود که جلسه پرسش و پاسخ را با۱۹ نفر از اعضای شورا ترتیب داده بودند.
۲- انستیتو تحقیقاتی برو کینگز :
انستیتو تحقیقاتی برو کینگز از جمله اتاق های فکر است که برای حزب دموکرات آمریکا تصمیم سازی میکند. یکی از اصلی ترین محور های کاری این انستیتو طی دو دهه گذشته ، بررسی مسائل ایران بوده است. از جمله این موسسه اخیرا گزارشی درمورد ایران تهیه و ذیل عنوان زیر منتشر کرد:
" کدام راه به سوی ایران : راه کارهای پیشنهادی برای یک راهبرد جدید آمریکا در قبال ایران ."
راهکارهای این اتاق فکر برای مقابله با ایران پیشنهاد کرد ، انقلاب رنگین (مخملین) یبود. در این رابطه رالف فوریس طی مقاله ای با عنوان " نخبگان جهانی سیا در پشت جنگ کثیف علیه ایران" ، بااشاره به پیشنهاد برو کینگز در هفته نامه ی امریکن فری پرس منتشر کرد ؛ او نوشت :
برو کینگز یک جنگ وکالتی را در فضای سایبر علیه ایران کلید زده است که ایرانیان را غرق در اطلاعات غلط با پیام های توئیتری متضاد و عکس های تقلبی کند.
ولی نصر معاون ارشد مطالعات خاور میانه ای شورای روابط خارجی آمریکا هم در این باره گفته است :
من فکر میکنم که هرکس در منطقه می داند که با حمایت آمریکا از عناصر ضد ایرانی در منطقه و همچنین گروه های مخالف داخل ایران ، یک جنگ وکالتی هم اکنون در جریان است.
در انستیتو برو کینگز افرادی هستند که سالها در سیاست خارجی آمریکا فعال بوده اند از جمله میتوان به مارتین ایندایک اشاره کرد که سال ها سفیر آمریکا در تل آویو بوده و اینک مسئول سابان، شعبه ای از اتاق فکربرو کینگز است . او همچنین به همراه کنت پولک اخیرا کتابی درباره ی چگونگی سرنگونگی نظام جمهوری اسلامی نوشته است ؛ مایکل لدین و کنت تیمر من بنیادی را تحت عنوان "بنیاد دفاع از دموکراسی ها" به وجود آورده اند که به طور کامل روی ایران تمرکز دارند . خصوصیت مشترک اعضای بنیاد دفاع از دموکراسی ها این است که همه از کارشناسان خبره ی حوزه ایران به حساب می آیند.
برو کینگز یک مرکز دیگر هم دارد که یک صهیونیصت اداره ی آنرا بر عهده دارد و به طور خاص روی ایران تمرکز دارد؛ حیم سابان مرکز مطالعات خاورمیانه را اداره می کند . سابان جمله ی معروفی دارد : " تنها چیزی که برای من مهم است اسرائیل می باشد." برو کینگز باوجود این ترکیب ، وانمود میکند از رویه ای متعادل و بی طرفانه پیروی می کند !
۳- موسسه تحقیقاتی آمریکایی اینتر پرایز :
یکی دیگر از اتاق های فکر آمریکا ، انستیتو تحقیقاتی اینتر پرایز می باشد که به عنوان اتاق فکر جمهوری خواهان عمل می کند . جورج بوش در سال ۲۰۰۷ به این موسسه آمد و در سخنرانی خود در این موسسه گفت :
اکنون ۲۰ نفر از اعضای شما عضو ارشد دولت من هستند.
اعضای برجسته اینتر پرایز در هنگامی که جمهوری خواهان در حاکمیت هستند به دررون دولت می روند و زمانی که حزب رقیب به پیروزی میرسد ، به اتافق فکراینتر پرایز باز میگردند . اتاق فکر " مطالعات واشنگتن " یکی از زیر مجموعه های اینتر پرایز است که به طور خاص روی ایران کار میکند و ترکیبی از عناصر آمریکایی و ایرانی را در خود جای داده است.
۴- موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن :
"انستیتو سیاست خاور نزدیک واشنگتن " یکی دیگر از اتاق های فکر است که دموکرات ها یی نظیر دنیس رایس ، پاتریک کلاسون و مایکل اینزستاد در آن به طور خاص روی ایران کار میکنند . آنان نیز افرادی نظیر ولی نصر رادر کنار خود جای داده اند ؛ البته این دو همزمان عضو شورایی روابط خارجی آمریکا نیز میباشند. مایکل اینزستاد در ماه سپتامبر ۲۰۱۰ ، مقاله ای تحت عنوان " نیرو های امنیتی ایران و اپوزیسیون" درباره سپاه پاسداران منتشر کرد.
"رند" و " واشنگتن دی سی" دو اتاق فکر دیگر آمریکایی هاست که به طور خاصرروی ایران کار میکنند . این دو اتاق فکر به طور میانگین ماهانه بین ۲ تا ۵ مقاله ی مهم و یا کتابچه در باره ایران منتشر می کنند.
دراین میان ، بعضی از مراکز نظیر " بنیاد دموکراسی در ایران " که کنت تیمرمن آن را اداره میکند و "بنیاد هری تیچ" هم هستند که به طور خاص درباره ایران کار میکنند و تاثیرات مهمی در نگرش آمریکایی ها نسبت به ایران برجای می گذارند ولی اتاق فکر خوانده نمی شوند.
۵- موسسه هوور:
این مرکز وابسته به دانشگاه استنفورد و به عنوان یکی دیگر از اتاق های فکر نومحافظه کاران است که در سال ۱۹۱۹ توسط هربرت هوور رئیس جمهور وقت آمریکا تاسیس شد. از جمله پژوهش هایی که این موسسه دررابطه باایران تهیه و تدوین کرد ، تحت عنوان "دموکراسی در ایران" می باشد که از جمله پژوهش های مهم این موسسه اسست و عباس میلانی و مایکل مک فایل مدیریت آن را بر عهده دارند و در سال ۲۰۰۵ گزارش تحقیقاتی دیگری تحت عنوان " فراسوی تغییرات تدریجی ؛ یک استراتژدی جدید در قبال ایران " منتشر کرده اند.
۶- کمیته خطر جاری :
این نهاد در اوج جنگ سرد در سال ۱۹۵۰ به عنوان تشکیلاتی در راستای ایجاد اجماع ملی برای مقابله و به منظور آموزش و آماده سازی آمریکاییان با یه اصطلاح توسعه طلبی اتحاد جماهیر شوروی در عرصه ی سیاسی آمریکا ظاهر شد و راهبرد جنگ نرم توسط این کمیته در سال های پایانی دهه ی ۱۹۸۰طراحی شد ، ولی در این زمان ، هدف دیگر اتحاد جماهیر شوروی نبود ، بلکه ایران و جهان اسلام به عنوان خطر جدی تحت نام های بنیاد گرایی اسلام و تروریسم ، مطمع نظر قرار گرفت وبرای تقابل با آن از طریق جنگ نرم برنامه ریزی کرد .
این کمیته متشکل از برخی تعاملات بلند پایه ی سیاسی ـ امنیتی ، دانشگاهیان ومحققان موسسات پژوهشی آمریکا می باشد که به جناح محافظه کاران تعلق دارد.
افرادی همچون : جوزف لیبرمن (سناتور صهیونیست) ، جیمز ولسی ،ایلمان برمان معاون شورای روابط خارجی ، دانیل پلتکا ، مارک پالمر ، الیوت کوهن ، فرانک گافنی و دانیل پایپس از جمله اعضای آن میباشد.
ازجمله اتاق های فکر که صرفا برای برخورد با مسئله ی ایران ایجاد شده اسست ، اتاق فکر " کمیته سیاست گذاران ایران " می باشد که در سال ۲۰۰۵ با حضور مقامات دولتی سلبق آمریکا از وزارت امور خارجه ، وزارت دفاع (پنتاگون) ، کاخ سفید ، جامعه اطلاعاتی همچون CI A و DIA و همچنین نخبگان دانشگاهی تاسیس شد. ماموریت این کمیته ُ " فراخوانی برای تغییر در تهران به وسیله ی ایرانی ها به جای آمریکایی ها و تاکید بر اتخاذ راه حل سوم " بود. بر این اساس توصیه می کند که راه حل های نظامی و دیپلماتیک باید همچنان مورد توجه باشد ؛ در همان حال که نقش مرکزی را به مخالفین ایرانی داده تا تغییرات به اصطلاح دموکراتیک (!) در این کشور تسهیل شود.
این کمیته در سال ۱۳۸۴ ، بعد از پیروزی احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ، گزارشی راتحت عنوان " انتخاب های سیاسی آمریکا برای ایران و مخالفین سیاسی ایرانی" در پاسخ به پیروزی احمدی نژاد در ریاست جمهوری منتشر کرد که در آن آمده است :
زمانی که ما با شکست دیپلماسی و غیر ممکن بودن ضربه ی نظامی علیه ایران هسته ای مواجه هستیم ، رئیس جمهور جورج بوش روش درستی را انتخاب کرد که باید مردم ایران را تقویت و قدرت بخشیده تا نسبت به تغییر رژیم اقدام کنند.
این گزارش به نکته ی جالبی که اساس و پایه ی جنگ نرم می باشد اشاره می کند :
آنچه که تهران را به حرکت در می آورد و موجب دشمنی و خصومت در برابر اسرائیل و آمریکا می شود ، ناشی از احساس تهدید از طرف آنها نیست ، بلکه ناشی از "ماهیت ایدئو لوژی انقلابی رژیم" می باشد !
برهمین اساس برنامه ریزی برای انجام عملیات جنگ نرم با آغاز نبرد فکری در دستور قرار می گیرد.
پ ن : برگرفته شده ازمستندات منو چهر محمدی در قالب کتاب " انقلاب اسلامی در بوته ی آزمون (جنگ نرم بیست ساله و فتنه ۸۸)"
