ﻓﻀﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ،ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ!
ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺁﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ، ﺟﺪﯼ ﺍﺵ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﯾﻢ
ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺭﮔﯿﺮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ!
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ، ﺁﻏﺎﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺫﻫﻦ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ 'ﻣﺜﻼ' ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏ
ﻭ ﺍﺯ ''ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ'' ﺩﻭﺭ ﻣﯿﮑﻨﺪ!

ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺼﻮﺭﺍﺗﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻋﮑﺲ ﭼﻬﺎﺭﺿﻠﻌﯽ ﺑﻪ نام چهرک ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ .
ﺗﻤﺎﻡ ﺫﻫﻨﯿﺘﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﺨﺼﯿﺘﺸﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﯾﭗ ﺷﺪه ﺍﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﯼ ماﻧﯿﺘﻮﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﮊه میروند
ﻫﺪف و ﺣﺮﻑ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ...
ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻟﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯿﻢ...
ﻋﻘﺎﯾﺪﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ...
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯿﻢ!
ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ!
ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﯿﻢ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﮕﯿﺮﯾﻢ!
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺣﺴﺎﺏ ﺷﺪه ﻭ ﺧﻮﺏ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ !
ﻭ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ.

ﺁﺳﻮﺩه ، ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺸﮑﻞ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ!!...
ﺍﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﯾﮏ سهل انگاری ﮐﻮﭼﮏ ، راه ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﺍﺻﻠﯽ مان کج می کند...
ﺭﺍﺣﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺑﯽ ﺣﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯه ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ انحراف ﺍﺳﺖ !


* ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ!
ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮسید ﮐﻪ ﻧﻈﺮﺧﻮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﯾﮏ 'ﺷﺨﺺ ﺧﺎﺹ' ﻭ مکالمه ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺮﺍیتان خوشایند ﺑﺎﺷﺪ...
اما ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ؟!! یک خوشایندی ساده؟!
تمام مشکلات همین است؟؟
ﻧﻪ!
ﮐﻤﯽ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺿﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺣﺲِ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪﯼ ﻣﮑﺎﻟﻤﺎتتان ﺭﺍ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻣﯿﺪهید!

مکالمات که گسترش یافت، گفتگوها ﮐﻢ ﮐﻢ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﺋﻞ ضروری ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮات شخصی و روزمرگی ها کشیده میشود...


*ﺷﻮﺧﯽ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺨﻠﻮﻃﯽ ﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ شعف، آه و ﺣﺴﺮﺕ ، ﺍﺷﮏ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻭ مزاح وﺷﻮﺧﯽ!
ﻭ ﺑﯽ ﺷﮏ ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺎﻃﺮه ﺍﯼ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ ، حس ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮه نیز بدنبال آن منتقل می شود...

ﺗﺎ ﺍینجا ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ  ارضا ﮐﺮﺩﻥ ﺣﺲ ﻟﺬﺗﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍیتان بوجود ﻣﯽ ﺁﻣﺪ...
ﺍﻣﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺣﺲ می کنید ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﺩی ﺧﺎﺹ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮید ﺑﻠﮑﻪ اگر روزی برسد ﻭ ﻧﺘﻮﺍنید ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﻤﮑﻼﻡ ﺷﻮید ، "ﺗﻪ ﺩلتان یک ﺟﻮﺭﯼ می شود"!
ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ؟؟
خیر! هنوز ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺧﺎﺻﯽ نیفتاﺩه ﺍﺳﺖ!
ﺍﻣﺎ ﺩﻗﺖ ﮐﺮﺩید ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺼﻮﺭﺍتتان ﺍﺯ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻫﻤﺎﻥچهرک ، ﻭ ﺗﻤﺎﻡ
ﺫهنیتتان ﺍﺯشخصیت وعقایدش ﻫﻤﺎﻥ حروف تاﯾﭗ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ؟!
ﺍﯾﻨﮑﻪ "ﺗﻪ ﺩل جوری شود" نشانه ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺣﺴﯽ است ﻫﻤﺮﺍه ﺑﺎ افسردگی و اضطراب...
و این یعنی 'وابستگی' !

*وﺍﺑﺴﺘﮕﯽ
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ، ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮ ﻫﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﻨﺪ !
بر ''از خود گفتن ها'' و ''از او پرسیدن ها'' می افزایید...
درد و دل کردن هایتان دوچندان می شود...

بیشتر ﺷﻮﺧﯽ می کنید، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺨﻨﺪید و...

ﺧﻮﺩتان ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ می کنید!...
ﻣﯽ ﮔﻮیید: ﺍﯾﻦ ﻓﻘﻂ یک ﺣﺲ مبهم و غیر واقعی است! ﻣﮕﺮﻧﻪ ﮐﺪام ﺁﺩﻡ ﻋﺎﻗﻠﯽ به یک شخص مجازی ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ می شود؟!
با خویش سخن میگویید:
«ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﺣﺲ ﻣﺒﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﺁﺩﻡ ﻋﺎﻗﻠﯽ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ؟»

ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ  خیال ﺑﻪ کارتان ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯿﺪهید...

ﺍﻣﺎ ﺁﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ تاثیرات ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ،ﺷﻮﺧﯽ ﻫﺎ (ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ)، ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻝ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﻫﺎ را منکر شود؟!

ﮐﺴﯽ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﮑﻼﻡ ﺷﺪﻥ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺣﺲ خوبی دارید و نبودنش شما را آزار می دهد ، ﺫهن و دلتان ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﻧﮑﺸﺎﻧﺪ؟
ﻭ ﺭﻭﺯﯼ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮتان ، تمام وجودتان پر از  دلتنگی ﻣﯿﺸﻮد...
پر از تهی!!
ﺩﻟﺘﻨﮓِ ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﭼﻬﺎﺭﺿﻠﻌﯽ!
ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍنید ﭼﻘﺪﺭ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭﻭﻍ !
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﻣﺸﮑﻠﯽ هستید ﮐﻪ ﺭﻫﺎ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺁﺳﺎﻥ ﺑﻮﺩ اما ﺩﺭﺳﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﺷﻮید ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻨﺠﺮ ﺑﻪ دل  ﻭ ﺭﺷﺘﻪ افکارتان ﺑﺰنید !
باید ابراهیمی باشید که اسماعیل ها قربانی کند...

ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻝ ﻣﺸﻐﻮﻟﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺵ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ ﭘﺲ ﺧﻨﺠﺮ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ ﺧﻮیشتن تا مدتی نامعلوم!
ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩتان ﮐﺪﺍﻡ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﺎﻗﻠﯽ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ؟!
ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎ ﺩﺭﺟﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ...
ﺍﻣﺎ شما ﺩﺭ ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻔﯽ ﻫﺎیتان، ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﻫﺎیتان،
ﺑﻪ علت ﻣﺴﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍنید ﻣﯿﺘﻮﺍنید تا آخر ﻃﯽ کنید ﯾﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ میسوزید ﻭ دلتان ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ می شود..
بیایید کمی فکر کنیم!
آیا حکمت حلال و  حرام خدا همیشه  پنهان است؟
باید بر این باور برسیم که هر حلالی برای خودمان سود میرساند
و هر حرامی برای خودمان ضرر دارد
لذت های خنده های حرام،درد و دل کردن های بی جهت،شادمانی و آرامشی زودگذر دارند و آنچه ابدیست اضطراب های پس از آن است.
باید یادبگیریم به اویی که آرامش ابدی میدهد اعتماد کنیم...
اعتمادی که مانع ما شود حادثه  ها راتجربه کنیم.
اگر تنها پنجاه درصد اعتمادی که به اطرافیانمان داریم به دستور اویی که قدرت مطلق است داشته باشیم آرامش را بیش از این تجربه میکنیم ...
بیایید به خدایمان اعتماد کنیم :)

پ ن : باتشکر از http://www.afsaran.ir/link/978422#LinkComment_2878900

 مقاومت واژه ای است پر از صلابت و غیرت  در عمل نه شعار !
مقاومت را اهلش را می طلبد تا ختمش شود هم راهی راه ثارالله !
به راستی که از مقاومت خون خدا ، حسین بن علی (ع) چه آزادمردان و آزاد زنانی در سرتاسر این گیتی پهناور را هم ره عبد ترین عبد خدا دردانه حضرت زهرا سلام الله کرد !
آری مقاومت یک الگو را میشناسد که کربلای تاریخ را رقم زد و با خونشان غیرتی را به رگ جهانیان تزریق کردند !
درمقاومت کردن  ترس  ، معنا و مفهومی ندارد جز ترس از خالق   ! ترس از هم سو شدن هوای نفس و زیاده طلبی در راه و کار آدمی ...
چه خوش گفت سردار مجنون  شهیــد محمــد ابراهیــم همــت :
"برای اینکه خدا لطفش و رحمتش و آمرزشش  شامل حال ما بشه
باید  اخلاص داشته باشیم و برای اینکه ما اخلاص داشته باشیم
  سرمایه می خواد که از همه چیزمون بگذریم و برای اینکه از همه چیز مون بگزریم
باید شبانه روز دلمون و وجودمون و همه چیز مون باخدا  باشه
انقدر پاک  باشیم که خدا کلا از ما راضی   باشه .
  قدم بر می داریم برای رضای خدا
  قلم بر می داریم روی کاغد برای رضای خدا
  حرف می زنیم برای رضای خدا  
  شعار می دیم برای رضای خدا
  می جنگیم برای رضای خدا
همه چیز همه چیز همه چیز خاص خدا  باشه
که اگر شد پیروزی نزدیک است
چه بکشیم چه کشته بشیم که اگر اینچنین باشیم پیروزیم
و هیچ ناراحتی نداریم و شکست معنا نداره برای ما
چه بکشیم چه کشته بشیم پیروزیم اگر اینچنین باشیم "

پ ن : مقاومت 175 شهید غواص تازه تفحص شده ی ما ، به ما یادآوری میکنند که یادمان نرود با دستانی بسته رفتند و ما مسئول خونشان هستیم و نلغزیم و کوتاه نیایییم در آرمان امام راحل که همان راه و آرمان معصومین (ع) است ؛
به ما یاد آوری میکنند که برای ادامه دادن راه امام بایستی خوب راه امام را مطالعه کردو شناخت تا متحرفان ما را منحرف نکنند ! راه ما را منحرف نکنند ...
پ ن : ز این پس نگوییم شهدا شرمنده ایم ، بگوییم شهدا ادامه می دهیم مخلصانه ! شهدا ما اجازه نمی دهیم راه امام و آرمان امام راحلمان به باده ی فراموشی سپرده شود و خدایی ناکرده منحرف شود ! هرکس عاشقه بسم الله عهد ببنده با لاله هایمان ...

پ ن : شادی ارواح طیبه شهدا من جمله شهدای تازه تفحص شده ی غواصمان فاتحه + صلوات لطفا ...
زهرا _ دلداده 

کلیپ زیر تقدیم به شهدای غواص دسته بسته وطن ام ؛

حزب الهی بایستی بدون ترس فقط برای خدا و بخاطر خدا با تکیه بر نیروی الهی فارغ از جریانات سیاسی بجنگه با جذب حداکثری!
حزب الهی نترس است و ترسش فقط از خداست !

توصیه امام به ساده زیستی مسئولان :
امام خمینی (ره): «شما (مسئولین و روحانیون) که داعیه پیروی از
حضرت امیرالمؤمنین‌(علیه‌السلام) را دارید؛ لااقل در زندگی آن مرد بزرگ
کمی مطالعه کیند، ببینید واقعاً هیچ زرق ‌و برقی در زندگی حضرت می‌بینید؟
آیا از زهد، تقوا، زندگی ساده، و بی‌آلایش آن حضرت چیزی می‌دانید؟
و به کار می‌بندید؟ ملت انتظار دارد که شما مسئولین و روحانیون،
مؤدب به آداب اسلامی باشید، حزب الله باشید،از زرق و برق زندگی و
جلوه‌های ساختگی آن بپرهیزید»
[جهاد اکبر، چاپ شده همراه «ولایت فقیه» ص 178 تا 222]

پ ن : آری امام ما اینگونه بود ساده زیست ! و چه شده مرقد امام ما را با قصر اشتباه گرفته اند!؟ آیا برای نسل های  آینده همین طور اشخاص خارجی مرقد فعلی امام میتواند ساده زیستی امام راحل را بازگو کند !؟

پ ن : کاش این هزینه صرف آرمان امام راحل میشد ! شکوه و عظمت امام(ره) در راه و آرمان امام(ره) است نه ظاهر مرقدشان !

البته با رسیدن به وضعیت حرم مخالف نیستیم ولی نه در حد قصرمابانه کردنش ...